Kiedy w całym kraju jest około trzech tysięcy samochodów, co możesz zrobić jako producent opon, by zwiększyć zapotrzebowanie na Twoje produkty? Bracia Michelin odpowiedzieli: wydaj kultowe przewodniki. Zapraszamy na krótką podróż po historii gwiazdek Michelina!
Czerwony przewodnik
Aby spopularyzować zakup i podróże samochodami, przedsiębiorstwo oponiarskie Michelin w 1900 roku wydało pierwszy bezpłatny „Przewodnik Michelina”, podający adresy warsztatów, stacji paliw, hoteli i restauracji, co miało ułatwić podróże i planowanie wypraw właścicielom samochodów. Początkowo obejmował on terytorium wyłącznie Francji i był wydawany po francusku. Z czasem bracia Michelin uzupełnili go o kolejne wydania dotyczące Tunezji, Algierii oraz obszaru Alp – znanych z popularnych terenów uzdrowiskowych, a więc potencjalnie atrakcyjnego celu podróży dla klasy średniej i wyższej. To były te osoby, które posiadałyby fundusze, aby zakupić również samochody. W dalszej kolejności wydano Przewodnik po Wyspach Brytyjskich, następnie rozpoczęto proces tłumaczeń przewodników na angielski.
Trzy gwiazdki – prosta, zrozumiała skala
Aby ułatwić ocenę i porównanie noclegowni i restauracji, Przewodnik Michelin wprowadził specjalne oznaczenie gwiazdki, która wskazywała na wyjątkową jakość danej placówki. W późniejszym okresie dodano dwie i trzy gwiazdki, by stopniować ocenę. Jedna gwiazdka w dalszym ciągu oznacza „bardzo dobry lokal”, ale możliwe jest uzyskanie jeszcze dwóch lepszych opinii:
- dwie gwiazdki – oznacza, że to miejsce warte jest nadłożenia drogi, aby je odwiedzić;
- trzy gwiazdki – to miejsce jest warte zaplanowania osobnej podróży tylko po to, by je odwiedzić.
Obecnie restauracje, które nie otrzymały żadnej z gwiazdek, wciąż mogą starać się o ocenę „Bib Gourmand”, którego otrzymanie oznacza, że restauracja oferuje „dobrą jakość w przyzwoitej cenie”.
Zaufanie od dziesięcioleci
Co sprawiło, że skala ocen, zaplanowana jako część zabiegu zwiększającego sprzedaż opon, stała się wyznacznikiem jakości? Możemy wskazać trzy aspekty: aktualność, bezstronność, dostępność.
Przewodniki Michelina są na bieżąco aktualizowane – w momencie włączenia do skali ocen wydawca zastrzega sobie prawo do audytu raz na 18 miesięcy, który sprawdza, czy jakość oferowanych posiłków lub usług w danej placówce nie zmieniła się od czasu akceptacji. Michelin nie pobiera również opłat za włączenie do skali – dzięki temu wiadomo, że każda placówka, która znalazła się na liście, była oceniana na podstawie oferowanych usług, bez „gwarancji” wprowadzenia na listę, za którą zapłaciła.
I w końcu dostępność – Przewodniki Michelin wydawane były rokrocznie, a obecnie lista ocenionych restauracji i ich lokalizacji jest dostępna również w internecie, co sprawia, że każdy może zapoznać się z obecnymi ocenami i zaplanować podróż – do takich miejsc, gdzie warto zetrzeć sobie opony!
Napisz komentarz